2de week
Door: Anika
Blijf op de hoogte en volg Anika
05 September 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Hoi hoi iedereen
Hier gaat alles goed. De dagen vliegen echt ontzettend snel voorbij. Ik zit nu alweer tweeënhalve week in Nieuw-Zeeland. Vorige keer schreef ik dat ik samen met twee huisgenoten een trip naar Rotorua hadden gepland. Ik kan je verzekeren dat dit zeer bijzonder was. We moesten ongeveer drie uur heen rijden en hadden onderweg al heel wat moois gezien. Ook zouden we alle drie voor het eerst gaan couchsurfen. Woensdagochtend zijn we vertrokken en kwamen in de middag aan. We zouden twee a drie nachten bij een jongen/man genaamd Dan slapen. Ik kan je vertellen dat het een zeer bijzondere ervaring was. We zijn eerst langs een rivier gewandeld om te zien hoe dappere mensen met een boot of kajak eraf ging. Dan probeerde ons te overtuigen om dat ook te gaan doen maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Omdat dit een korte wandeling was en wij toch wel wat stijf waren van de autorit zijn we nog naar het Humarana Springs park gegaan. Ondanks dat alles nog in bloei moet komen was het erg mooi en het beekje was echt super helder. De bodem kon je gewoon zien en op sommige plekken bubbelde het. Daarna gingen we terug naar Dans huis. Ik probeer Dans huis zo goed mogelijk te beschrijven. Ten eerste laten ze dus echt alles open staan. Deuren niet afgesloten en het liefst gewoon open. En het koelt echt nog heel hard af. Line en ik bibberde erover toen we daar waren. Verder was het huis alles behalve wat we gewend zijn en zo simpel als het maar kon en het was lichtelijk chaos ( dit was nl nog niks met wat we te maken kregen). Line en ik kregen een mega lachstuip om de hele situatie. Vlak daarna kwam Dan thuis en vertelde ons dat hij een dubbele boeking had. Maar dat een vriend van hem plek had voor drie personen. Prima dan gaan we daarheen. Ik dacht erger en kouder dan dit kon niet. Vervolgens kwam de vriend (jongen van 19) eraan en hebben we eerst gezellig gekletst. Daarna vertelde hij dat hij naar huis ging om nog wat op te ruimen. Dan bracht ons naar Lamfert (zo heet hij. Ik dacht serieus eerst dat hij Lambik heette en heb hem ook zo een avond genoemd maar niemand die mij corrigeerde) En wat we daar aan troffen.. ongelovelijk. Ik kan het niet eens beschrijven. OV-ER-AL troep, chaos. Denk aan je ergste nachtmerrie en doe dat keer tien. Wauw en daar leefde hij in. Begrijp me niet verkeerde deze jongens hebben echt het hart op de juiste plek, super gastvrij en willen alles voor je doen. Ik ben die drie dagen ook niet naar zijn toilet geweest en gaf de voorkeur aan de bosjes. De eerste avond nam hij ons mee het bos in om te kijken naar glowwurms. Echt super gaaf!! Volgende dag op tijd opgestaan en zijn we naar Rotorua zelf gereden (wij sliepen in een dorpje buitenaf en blij om ook) het stonk met vlagen enorm naar rotte eieren. We hebben vier uur in het Waiotapu Thermal park rondgelopen. Dat was echt fantastisch en heel bijzonder. We hebben de Lady Knox geiser bezocht en elke dag laten ze die een straal water spuwen door een of ander goedje erin te gooien (en ook dat stonk naar rotte eieren). Nadat we uitgekeken waren zijn we teruggereden en naar het Blue Lake. Helaas was het bewolkt en scheen de zon af en toe waardoor we heel soms echt het blauwe water zagen. We zouden er helemaal om heen lopen maar ik ben halverwege gestopt bij een parkje omdat mijn achillespees te pijnlijk werd (die had ik de zondag ervoor overbelast). Mijn reisgenoten hebben mij later opgepikt. Vervolgens weer terug naar Lamfert zijn huis gereden. Waar later die avond nog een aantal vrienden op bezoek kwamen. Ook deze waren heel bijzonder maar met het hart op de juiste plek en ze leven echt compleet voor het waterkraften of kajakken en lijken zich totaal niet druk te maken over de dag van morgen. Vrijdag zijn we nog naar een park geweest en stil aan terug gereden naar huis. Alle drie snakte we naar een fatsoenlijke douche en dat was ook het eerste wat ik deed toen ik thuis kwam. Zaterdag niks gedaan omdat het hele dag regende. Zondag regende het helaas ook maar in de middag werd het droog. En wat ons steeds niet lukte, lukte ons gewoon verdorie aan de andere kant van de wereld. Ik zag eindelijk Tim weer Na drie jaar niet gesproken te hebben hadden we natuurlijk een heleboel gesprekstof en vloog de middag om. Het was fijn om even een bekend gezicht te zien. Maandag zou dan eindelijk ook mijn introductie beginnen. Maandag en dinsdag ben ik echt helemaal overspoeld door protocollen etc. Woensdag was het een stuk leuker. We hadden de hele dag emergency first aid. Mochten we eindelijk ook iets gaan doen i.p.v. alleen maar luisteren. De dag vloog ook zo voorbij. Donderdag hadden we hele dag CPI nonviolent crisis intervention. Ook dit was een hele leuke dag en moesten we een aantal keren een situatie nadoen. En in de avond nog de stad in geweest om wat te eten met mijn Deense huisgenoten omdat er eentje jarig was. Vrijdag hadden we nog een en keer CPI en kregen we les in hoe we ons los moesten krijgen zonder dat we de service-user of jezelf pijn deed. Daarna moesten we een test in vullen en waren we klaar. Ik moet zeggen dat wij echt een hele leuke klas hadden. Iedereen was zichzelf en zo aardig allemaal. Vanavond heb ik nog een intervisie met de Deense studenten en Mia en dan heb ik eindelijk weekend om alles even te laten bezinken en kan ik maandag echt aan de slag.
Hier gaat alles goed. De dagen vliegen echt ontzettend snel voorbij. Ik zit nu alweer tweeënhalve week in Nieuw-Zeeland. Vorige keer schreef ik dat ik samen met twee huisgenoten een trip naar Rotorua hadden gepland. Ik kan je verzekeren dat dit zeer bijzonder was. We moesten ongeveer drie uur heen rijden en hadden onderweg al heel wat moois gezien. Ook zouden we alle drie voor het eerst gaan couchsurfen. Woensdagochtend zijn we vertrokken en kwamen in de middag aan. We zouden twee a drie nachten bij een jongen/man genaamd Dan slapen. Ik kan je vertellen dat het een zeer bijzondere ervaring was. We zijn eerst langs een rivier gewandeld om te zien hoe dappere mensen met een boot of kajak eraf ging. Dan probeerde ons te overtuigen om dat ook te gaan doen maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Omdat dit een korte wandeling was en wij toch wel wat stijf waren van de autorit zijn we nog naar het Humarana Springs park gegaan. Ondanks dat alles nog in bloei moet komen was het erg mooi en het beekje was echt super helder. De bodem kon je gewoon zien en op sommige plekken bubbelde het. Daarna gingen we terug naar Dans huis. Ik probeer Dans huis zo goed mogelijk te beschrijven. Ten eerste laten ze dus echt alles open staan. Deuren niet afgesloten en het liefst gewoon open. En het koelt echt nog heel hard af. Line en ik bibberde erover toen we daar waren. Verder was het huis alles behalve wat we gewend zijn en zo simpel als het maar kon en het was lichtelijk chaos ( dit was nl nog niks met wat we te maken kregen). Line en ik kregen een mega lachstuip om de hele situatie. Vlak daarna kwam Dan thuis en vertelde ons dat hij een dubbele boeking had. Maar dat een vriend van hem plek had voor drie personen. Prima dan gaan we daarheen. Ik dacht erger en kouder dan dit kon niet. Vervolgens kwam de vriend (jongen van 19) eraan en hebben we eerst gezellig gekletst. Daarna vertelde hij dat hij naar huis ging om nog wat op te ruimen. Dan bracht ons naar Lamfert (zo heet hij. Ik dacht serieus eerst dat hij Lambik heette en heb hem ook zo een avond genoemd maar niemand die mij corrigeerde) En wat we daar aan troffen.. ongelovelijk. Ik kan het niet eens beschrijven. OV-ER-AL troep, chaos. Denk aan je ergste nachtmerrie en doe dat keer tien. Wauw en daar leefde hij in. Begrijp me niet verkeerde deze jongens hebben echt het hart op de juiste plek, super gastvrij en willen alles voor je doen. Ik ben die drie dagen ook niet naar zijn toilet geweest en gaf de voorkeur aan de bosjes. De eerste avond nam hij ons mee het bos in om te kijken naar glowwurms. Echt super gaaf!! Volgende dag op tijd opgestaan en zijn we naar Rotorua zelf gereden (wij sliepen in een dorpje buitenaf en blij om ook) het stonk met vlagen enorm naar rotte eieren. We hebben vier uur in het Waiotapu Thermal park rondgelopen. Dat was echt fantastisch en heel bijzonder. We hebben de Lady Knox geiser bezocht en elke dag laten ze die een straal water spuwen door een of ander goedje erin te gooien (en ook dat stonk naar rotte eieren). Nadat we uitgekeken waren zijn we teruggereden en naar het Blue Lake. Helaas was het bewolkt en scheen de zon af en toe waardoor we heel soms echt het blauwe water zagen. We zouden er helemaal om heen lopen maar ik ben halverwege gestopt bij een parkje omdat mijn achillespees te pijnlijk werd (die had ik de zondag ervoor overbelast). Mijn reisgenoten hebben mij later opgepikt. Vervolgens weer terug naar Lamfert zijn huis gereden. Waar later die avond nog een aantal vrienden op bezoek kwamen. Ook deze waren heel bijzonder maar met het hart op de juiste plek en ze leven echt compleet voor het waterkraften of kajakken en lijken zich totaal niet druk te maken over de dag van morgen. Vrijdag zijn we nog naar een park geweest en stil aan terug gereden naar huis. Alle drie snakte we naar een fatsoenlijke douche en dat was ook het eerste wat ik deed toen ik thuis kwam. Zaterdag niks gedaan omdat het hele dag regende. Zondag regende het helaas ook maar in de middag werd het droog. En wat ons steeds niet lukte, lukte ons gewoon verdorie aan de andere kant van de wereld. Ik zag eindelijk Tim weer Na drie jaar niet gesproken te hebben hadden we natuurlijk een heleboel gesprekstof en vloog de middag om. Het was fijn om even een bekend gezicht te zien. Maandag zou dan eindelijk ook mijn introductie beginnen. Maandag en dinsdag ben ik echt helemaal overspoeld door protocollen etc. Woensdag was het een stuk leuker. We hadden de hele dag emergency first aid. Mochten we eindelijk ook iets gaan doen i.p.v. alleen maar luisteren. De dag vloog ook zo voorbij. Donderdag hadden we hele dag CPI nonviolent crisis intervention. Ook dit was een hele leuke dag en moesten we een aantal keren een situatie nadoen. En in de avond nog de stad in geweest om wat te eten met mijn Deense huisgenoten omdat er eentje jarig was. Vrijdag hadden we nog een en keer CPI en kregen we les in hoe we ons los moesten krijgen zonder dat we de service-user of jezelf pijn deed. Daarna moesten we een test in vullen en waren we klaar. Ik moet zeggen dat wij echt een hele leuke klas hadden. Iedereen was zichzelf en zo aardig allemaal. Vanavond heb ik nog een intervisie met de Deense studenten en Mia en dan heb ik eindelijk weekend om alles even te laten bezinken en kan ik maandag echt aan de slag.
-
05 September 2014 - 08:53
Chris:
Mooi verhaal zusje, gelukkig heb je het naar je zin. Laat je maar niet in de wurggreep nemen door je patiënten :p. Veel plezier!
X Chris -
05 September 2014 - 12:45
Lydia:
Leuk dat je het zo naar je zin hebt! Het is een bijzondere omgeving met bijzondere mensen.
Geniet ervan!
Groetjes! -
05 September 2014 - 13:43
Jolien:
Geweldig verhaal weer!♥ Zo leuk om op deze manier toch beetje bij jou en je avonturen te zijn :)
dikke kus van ons -
05 September 2014 - 15:38
Oma:
lieve Anika,
Over je "comfort-zone" gesproken !!!! je hebt me trouwens beloofd geen rare dingen te doen !!
liefs oma
-
05 September 2014 - 17:04
Henriëtte:
Lieve Anika, ik zit met tranen van het lachen hier op de bank....geweldig jouw belevenissen. Ik zie het helemaal voor me! Geniet en heel veel plezier met je werkzaamheden daar! Liefs Henriëtte -
05 September 2014 - 23:06
Nanne:
Hoi anika mooi vervolg op je belevenissen. Volgende week voor het echie. Suc6 xx pa -
07 September 2014 - 08:12
Svenja:
Erg leuk om te lezen! Geniet er nog ff van! x -
07 September 2014 - 17:13
Betty:
Anika, weer een boeiend verhaal over je belevenissen. Prachtige foto's hadden we via facebook al gezien.
Succes met de stage en ga vooral door met genieten!! Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
