Nieuwe ervaringen.
Blijf op de hoogte en volg Anika
25 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
• Eerste keer alleen in een vliegtuig.
• Eerste keer zo ver van huis.
• Eerste keer zolang van huis.
• Eerste keer in Nieuw Zeeland.
• Eerste keer alleen maar Engels praten.
• Eerste keer met vier vreemde mensen in een huis wonen.
• Eerste keer links rijden.
• Eerste keer een Diwali vieren.
Zoals jullie wel zien bestaat mijn reis uit een aantal eerste keren en ik geloof dat ik er nog een heleboel ben vergeten. Daarnaast komen er ook nog een heleboel eerste keren aan. Ik heb nog een aantal dingen op mijn to do list staan voordat ik terug kan naar Nederland. En zo bestaat mijn reis ook om over mijn angsten te komen of in ieder geval een poging tot. Zo ben ik al in een boot gestapt en de volgende stap is de zee in gaan zonder grond aan mijn voeten te voelen. We gaan over twee weken naar Valhalla met alle studenten en stagebegeleider en zullen daar een nacht verblijven. En ze vertelde ons dat je daar een plekje is waar je goed kan snorkelen dus is mijn plan (tenminste als iemand met mij mee het water in wil. Op een of ander manier voel ik me dan veiliger met het idee dat ik dan niet als enige op wordt gegeten mocht er een haai in de buurt zijn. Maar ook het idee dat er iets langs mijn benen kan zwemmen bezorgen mij al de kriebels. Haha ik weet het slaat echt nergens op) Maar goed terug naar nu. Afgelopen drie dagen is Facebook gestalkt met mijn foto’s in bijzondere jurken. Of eigenlijk is het stof van 6 meter lang waar je jezelf in wikkelt. Een collega had mij uitgenodigd om met hun Diwali te gaan vieren. Dat is voor hun een soort van oud en nieuw. Ze vieren dan dat het licht de donker overwint. Dit feest is officieel vijf dagen lang alleen hebben wij het woensdag en donderdag gevierd. Het lijkt net een beetje op kerst, veel eten en niet zoveel doen. Op donderdag was dan de ‘grote’ dag. Dan ga je bij familie en vrienden langs om ze een happy Diwali te wensen en eet je ook weer veel. Wat ze eten is dan vooral hapjes met suiker of hapjes wat verschrikkelijk heet is. Ze waarschuwde me daar ook voor dus heb dit niet geproefd. In de avond ga je helemaal klaarmaken voor het gebed. Je zit dan met elkaar op de grond voor het altaar. Daar staan dan de verschillende goden op. De priester verteld dan op de radio (die hadden wij in ieder geval) een gebed en wat en wanneer je iets offert. Ze eten ook een week lang geen vlees en er is dan ook geen vlees in huis zodat het huis en jij schoon bent. Het was zeker heel bijzonder om dit allemaal mee te mogen maken en hebben ook discussies/gesprekken over het geloof gehad maar daarnaast ook heel veel lol gehad. En ik ben een nichtje en neefje rijker haha. Ze vonden het helemaal niks dat ik naar huis ging. Vrijdag eerst maar is flink stuk hardgelopen om al die calorieën te verbranden of in ieder geval het idee dat ik die had verband. Zaterdagochtend met broerlief en schoonzus gezellig gekletst via Skype. En daarna naar Piha Beach gegaan om heerlijk te zonnen en te chillen op het strand. De wind was wat fris maar prima te doen als je achter een rots verschool. Ik heb geprobeerd om de zwarte kleur van het strand op de foto te zetten voor jullie. Van vrijdag tot morgen (zondag)heb ik het huis ook voor mijzelf alleen en moet zeggen dat het heerlijk is om even geen mensen om mij heen te hebben haha. Lekker rustig om mij heen en kan ik al dansend en zingend door het huis heen als ik daar zin in heb EN ik kan EINDELIJK uitslapen morgen! Ik denk dat ik hier nog niet heb uitgeslapen op mijn jetlag na dan. Maar aan de andere kant is het ook wel saai. Ben zo gewend geraakt dat er altijd iemand in het huis is en dat er altijd mensen om mij heen zijn. Is het niet thuis dan is het wel op stage. Morgen nog lekker een dagje vrij en hopen dat het weer net zo is als vandaag. En dan maandag gaan we weer aan de slag (heel stiekem moet ik daar nog even niet aandenken). Mijn volgende trip zal richting Taupo en omgeving gaan.
Ook kreeg ik de vraag op mijn vorige blog of ik de tijd had om te verwerken wat ik allemaal doe en meemaak. Ja en nee. Ik merk aan mezelf dat als ik gewerkt heb dat ik echt kapot ben na die week en vaak de woensdag nodig heb om bij te tanken. Tenminste als ik mijzelf de woensdag de tijd geef om bij te tanken want vaak ga ik die dag al weg. Zoals nu merk ik dat ik echt heel moe ben en mijn lijf echt slaap nodig heeft. Het is alleen zo dat ik het lastig vind om daaraan toe te geven want ik wil zoveel zien en doen en heb voor mijn gevoel maar zo kort de tijd dat ik daar niet aan toe wil geven. Nu ben ik dan alleen in het huis dus eigenlijk ideaal om dan eraan toe te geven en zal dit dan ook maar is doen (soms ben ik best verstandig) ik denk als ik weer in Nederland ben ik dan pas start met alles te verwerken.
• Eerste keer zo ver van huis.
• Eerste keer zolang van huis.
• Eerste keer in Nieuw Zeeland.
• Eerste keer alleen maar Engels praten.
• Eerste keer met vier vreemde mensen in een huis wonen.
• Eerste keer links rijden.
• Eerste keer een Diwali vieren.
Zoals jullie wel zien bestaat mijn reis uit een aantal eerste keren en ik geloof dat ik er nog een heleboel ben vergeten. Daarnaast komen er ook nog een heleboel eerste keren aan. Ik heb nog een aantal dingen op mijn to do list staan voordat ik terug kan naar Nederland. En zo bestaat mijn reis ook om over mijn angsten te komen of in ieder geval een poging tot. Zo ben ik al in een boot gestapt en de volgende stap is de zee in gaan zonder grond aan mijn voeten te voelen. We gaan over twee weken naar Valhalla met alle studenten en stagebegeleider en zullen daar een nacht verblijven. En ze vertelde ons dat je daar een plekje is waar je goed kan snorkelen dus is mijn plan (tenminste als iemand met mij mee het water in wil. Op een of ander manier voel ik me dan veiliger met het idee dat ik dan niet als enige op wordt gegeten mocht er een haai in de buurt zijn. Maar ook het idee dat er iets langs mijn benen kan zwemmen bezorgen mij al de kriebels. Haha ik weet het slaat echt nergens op) Maar goed terug naar nu. Afgelopen drie dagen is Facebook gestalkt met mijn foto’s in bijzondere jurken. Of eigenlijk is het stof van 6 meter lang waar je jezelf in wikkelt. Een collega had mij uitgenodigd om met hun Diwali te gaan vieren. Dat is voor hun een soort van oud en nieuw. Ze vieren dan dat het licht de donker overwint. Dit feest is officieel vijf dagen lang alleen hebben wij het woensdag en donderdag gevierd. Het lijkt net een beetje op kerst, veel eten en niet zoveel doen. Op donderdag was dan de ‘grote’ dag. Dan ga je bij familie en vrienden langs om ze een happy Diwali te wensen en eet je ook weer veel. Wat ze eten is dan vooral hapjes met suiker of hapjes wat verschrikkelijk heet is. Ze waarschuwde me daar ook voor dus heb dit niet geproefd. In de avond ga je helemaal klaarmaken voor het gebed. Je zit dan met elkaar op de grond voor het altaar. Daar staan dan de verschillende goden op. De priester verteld dan op de radio (die hadden wij in ieder geval) een gebed en wat en wanneer je iets offert. Ze eten ook een week lang geen vlees en er is dan ook geen vlees in huis zodat het huis en jij schoon bent. Het was zeker heel bijzonder om dit allemaal mee te mogen maken en hebben ook discussies/gesprekken over het geloof gehad maar daarnaast ook heel veel lol gehad. En ik ben een nichtje en neefje rijker haha. Ze vonden het helemaal niks dat ik naar huis ging. Vrijdag eerst maar is flink stuk hardgelopen om al die calorieën te verbranden of in ieder geval het idee dat ik die had verband. Zaterdagochtend met broerlief en schoonzus gezellig gekletst via Skype. En daarna naar Piha Beach gegaan om heerlijk te zonnen en te chillen op het strand. De wind was wat fris maar prima te doen als je achter een rots verschool. Ik heb geprobeerd om de zwarte kleur van het strand op de foto te zetten voor jullie. Van vrijdag tot morgen (zondag)heb ik het huis ook voor mijzelf alleen en moet zeggen dat het heerlijk is om even geen mensen om mij heen te hebben haha. Lekker rustig om mij heen en kan ik al dansend en zingend door het huis heen als ik daar zin in heb EN ik kan EINDELIJK uitslapen morgen! Ik denk dat ik hier nog niet heb uitgeslapen op mijn jetlag na dan. Maar aan de andere kant is het ook wel saai. Ben zo gewend geraakt dat er altijd iemand in het huis is en dat er altijd mensen om mij heen zijn. Is het niet thuis dan is het wel op stage. Morgen nog lekker een dagje vrij en hopen dat het weer net zo is als vandaag. En dan maandag gaan we weer aan de slag (heel stiekem moet ik daar nog even niet aandenken). Mijn volgende trip zal richting Taupo en omgeving gaan.
Ook kreeg ik de vraag op mijn vorige blog of ik de tijd had om te verwerken wat ik allemaal doe en meemaak. Ja en nee. Ik merk aan mezelf dat als ik gewerkt heb dat ik echt kapot ben na die week en vaak de woensdag nodig heb om bij te tanken. Tenminste als ik mijzelf de woensdag de tijd geef om bij te tanken want vaak ga ik die dag al weg. Zoals nu merk ik dat ik echt heel moe ben en mijn lijf echt slaap nodig heeft. Het is alleen zo dat ik het lastig vind om daaraan toe te geven want ik wil zoveel zien en doen en heb voor mijn gevoel maar zo kort de tijd dat ik daar niet aan toe wil geven. Nu ben ik dan alleen in het huis dus eigenlijk ideaal om dan eraan toe te geven en zal dit dan ook maar is doen (soms ben ik best verstandig) ik denk als ik weer in Nederland ben ik dan pas start met alles te verwerken.
-
25 Oktober 2014 - 11:33
Chris:
Leuk verhaal zusje! Vermaak je nog maar wat daar het is zo weer voorbij! :p X -
25 Oktober 2014 - 11:52
Lydia:
Succes bij het vinden van je rust! Maar niet teveel rust want dan hebben wij niets meer te lezen.... dat zou natuurlijk jammer zijn.
;)
-
25 Oktober 2014 - 22:04
Oma :
Hallo lieve kleindochter,
Elke keer als ik een verslag van jou lees krijg ik huiswerk van je mee, nl het opzoeken van de bezochte plaatsen waar je over schrijft, en nu dan het Divali-feest. Een feest uit het Hindoeïsme lees ik bij Wikipedia.
En nu ga je misschien snorkelen...... Vlak nadat ik je verslag had gelezen, zag ik de volgende tekst :
-
25 Oktober 2014 - 22:10
Oma:
FOUTJE !!!!! Verdorie ik was nog lang niet klaar . De tekst dus alsnog :
ANGST IS MAAR VOOR EVEN, SPIJT IS VOOR ALTIJD.
Klinkt stoer uit mijn mond hè, ik weet nog hoe het voelde zwemmend in de Bodensee met slierten waterplanten om je nek Bah, geef mij maar een zwembad maar ja daar valt weinig te snorkelen.
Wel zorgen dat je, je rust ook krijgt hoor.
Liefs en knuffel voor jou.
Oma -
26 Oktober 2014 - 09:06
Hilly:
Hey dappere Anika!
Mooi verhaal weer en lief van je collega dat je het Diwali feest met hun mee mocht vieren. Ben je weer een ervaring rijker!
Idd een prachtig strand waar je geweest bent! Mooie foto's heb je daar gemaakt!
En je bent onderweg daar naar toe wel zo hoog geweest dat je boven de wolken zat? Bijzonder is dat hé! xxxmam -
04 November 2014 - 10:28
Gonny:
Hoi Anika,
een beetje late reactie doordat de mailinglijst niet naar behoren heeft gewerkt :-( maar daardoor had ik nu opeens wel mooi twee verhalen te lezen.
Echt, ik heb er weer van genoten, je beschrijft je belevenissen zo beeldend dat ik het gewoon voor me zie.
En natuurlijk heb ik meteen de foto's bekeken: inderdaad, wat is de natuur daar overweldigend mooi.
Ik snap best dat je zoveel mogelijk wilt zien en meemaken......
Nog heel veel plezier en ik zal niet meer op de mailinglijst wachten maar regelmatig op je blog kijken, want ik vind je verhalen veel te leuk!!!!!
een dikke knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
